Vader en journalist Richard Louv schreef een boek dat inspireert om de natuur weer een belangrijk onderdeel van de opvoeding te laten worden. Kinderen spelen nooit meer 'zomaar' in een bos of langs een slootkant. Zelden is een kind nog helemaal op zichzelf in de natuur. Deze generatie ontwikkelt de 'natuurtekortstoornis'.

'Een kind krijgt zonder natuur niet per se vreselijke problemen,' zegt Louv, 'maar onderzoek laat zien dat natuurbeleving kinderen veel meegeeft, en voor veel kinderen is dit een groot gemis.'

Daarom: 'Ouders, zorg ervoor dat ze weer echt naar buiten gaan en dat uw dochter of zoon niet "het laatste kind in het bos" is.'

 “Met dit doortimmerde maar toch praktische boek geeft Louv
vandaag oplossingen voor een gezonder, groener morgen.”

The Washington Post

Beste lezer,

Ik kijk naast mij. Daar zit mijn zoon, en hij is aan het rondrennen in een avontuurlijk gebied, met uitgestrekte weilanden, bossen en rotspartijen. Het is een prachtig landschap, en de woeste natuur nodigt uit tot verkenning, klauterpartijen en houthakken voor een kampvuurtje. Uiteraard worden er her en der wat vijanden afgeweerd. Al met al is hij vreselijk actief. Terwijl hij naast me zit.

We hollen met z’n allen razendsnel richting de zeven miljard inwoners op aarde. Een paar jaar geleden vond de omslag plaats: er leven nu wereldwijd meer mensen in stedelijke gebieden dan in rurale gebieden. Dat betekent dat er steeds meer kinderen zijn die nog nooit een eekhoorntje hebben gezien, kersen hebben geproefd of weten waar de melk vandaan komt (ja, heus).

Woningbouwprojectje
Kinderen die mijlenver van sportvelden vandaan wonen en hooguit een betonnen speelplaatsje in de buurt hebben, waar ze toch niet mogen komen omdat papa en mama ze niet alleen buiten durven laten spelen. We klagen met z’n allen dat onze kinderen zoveel tijd achter televisie en computer besteden, maar tegelijkertijd nemen we ze de vrije ruimte af: ieder onontgonnen plekje in de steden is inmiddels ingevuld met weer een woningbouwprojectje.

De computerindustrie, die het probleem allang als kans erkend heeft, weet kinderen datgene te bieden wat ze in het dagelijks leven moeten missen – ook al is het dan virtueel. (Overigens blijkt dat de hersenen het verschil tussen reëel en virtueel nauwelijks kunnen onderscheiden, zodat de computergesimuleerde ervaringen als daadwerkelijk beleefd in de hersenen worden geregistreerd.)

Bolderburen
Er worden geweldige werelden gecreëerd waarin onze kinderen naar hartelust op avontuur kunnen gaan en waar hun behoefte aan spanning en fysieke uitdaging bijna volledig vervuld wordt. Kinderen kunnen nu in de veiligheid van hun woonkamer tennissen, golfen, honkballen... zonder dat ze de hele stad hoeven door te fietsen teneinde een ver weg gelegen sportpark te bereiken.

De afgelopen weken las ik mijn kinderen de Bolderburen-boeken van Astrid Lindgren voor. Ik voelde hun jaloezie, toen ze hoorden over de dagenlange natuuravonturen die de kinderen van Bolderburen beleefden. En ik zag het dilemma: met die zeven miljard mensen is het noodzakelijk om afgeschermde natuurgebieden te creëren om de overleving van de natuur te garanderen.

Wildebrassen
Maar eigenlijk zou ieder nieuw huis standaard met een hectare grond opgeleverd moeten worden – zodat onze kinderen weer zeeën van ruimte hebben om naar hartelust te ontdekken, wildebrassen, hutten te bouwen, vuurtjes te stoken, te klimmen, én te leren, in een omgeving die hen fysiek uitdaagt. Juist dan vinden ze de balans die ze nodig hebben in deze tijd van mentale überstimulerung. Zou daar een oorsprong van de enorme vlucht van ADHD-gevallen liggen?

Hoe gezellig ik het ook vind dat mijn zoon naast mij zit te computeren, ik gun hem liever een echt woud om in te avonturieren. Ondanks dat wij niet middenin een natuurgebied wonen (sterker: we wonen midden in de stad), heb ik nu ontzettend veel praktische ideeën om natuur een veel groter deel van onze opvoeding te laten zijn. Alle lof voor dit inspirerende boek!

Edith Hagenaar

P.S. Bestel nu het boek "Het laatste kind in het bos" en leer hoe je kinderen weer in contact met de natuur kunt brengen! Klik hier om te bestellen.

Richard Louv
Het laatste kind
in het bos
Hoe we onze kinderen
weer in contact brengen
met de natuur

 paperback, 384 pagina's
€ 19,95

Bestel nu, klik hier!

Een gezonde portie natuur betekent dat kinderen het beter doen op school, creatiever zijn en beter leren beoordelen en besluiten. Louv's betoog is stevig onderbouwd door onderzoek, het inspireert en nodigt uit.

“Unplug your kids - this book will convince you.”

Jon Wurtmann

Natuur de beste ‘herstellende omgeving’
Natuurtekort kan de symptomen van ADHD versterken, en andersom kan natuur de symptomen verlichten.
De onderzoekers Stephen en Rachel Kaplan onderscheiden gerichte aandacht (televisie kijken, achter de computer zitten, huiswerk maken) en spontane aandacht. Teveel gerichte aandacht leidt tot symptomen als impulsief gedrag, opwinding, prikkelbaarheid en moeite met concentreren. Meer dan honderd studies ondersteunen de theorie en vinden een verband tussen blootstelling aan natuur en stressreductie.
Natuur zou wel eens een goedkope (aanvullende) therapie tegen stress en ADHD kunnen worden, aldus Louv en de onderzoekers.

“Een drie
centimeter dikke
waarschuwing
dat we bezig zijn
een generatie
geautomatiseerde
kinderen op te
voeden.”

The New York Times

“Absoluut verplichte kost voor ouders.”

The Boston Globe

“Op basis van gedegen kennis en meeslepend geschreven,
is dit belangrijke boek verplichte kost voor eenieder die geeft om
onze kinderen en/of de toestand van onze wereld.”

Booksense

De biofilia hypothese
Diep van binnen zijn wij nog jagers‑ en‑ verzamelaars die niet gezond en gelukkig kunnen leven in een natuurloze omgeving. We hebben een aangeboren liefde voor de natuur. Dit is niet te bewijzen, maar er zijn veel aanwijzingen dat natuur goed voor ons is. Mensen herstellen sneller van een operatie met een groen uitzicht in plaats van op een blinde muur; gevangenen worden minder vaak ziek met uitzicht over de velden i.p.v. op een binnenplaats. Kamerplanten op de werkplek brengen het ziekteverzuim omlaag.

“Excellent for environmental educators and especially parents!”

Stephanie Kuhlman

 

Ja, ik wil de natuur terugbrengen in de opvoeding van de kinderen in mijn leven – stuur mij binnen 6 werkdagen het boek "Het laatste kind in het bos".

Ik begrijp dat ik bij het boek een rekening ontvang van EUR 19,95 per boek plus EUR 2,00 verzendkosten per bestelling, die ik binnen 6 dagen na ontvangst betaal. (verzendkosten buiten Nederland binnen Europa EUR 5,00 buiten Europa EUR 10,00)

(gaarne onderstaand formulier volledig invullen en op 'bestel' drukken)

Naam:
Mevrouw Heer
Straat en huisnummer:
Postcode:
Plaats:
Land:
Telefoon:
E-mail adres:
Bevestiging e-mail adres:
   
Aantal boeken:
 

Auteur Richard Louv:

"Ik heb niets tegen sporten in teamverband. Het probleem is dat kinderen geen tijd meer krijgen waarin niets georganiseerd is, waarin ze kunnen dromen. Ik herinner me dat ik een keer een balletje aan het gooien wat met mijn zoon Jason (toen 9). Er kwam een moeder van een klasgenoot op me af, die vroeg, "Wat ben je aan het doen? Wacht je op het team?" Ik zei: "Nee, we gooien zomaar wat over." En zij antwoordde: "Oh, jullie doden de tijd." Ouders moeten ophouden zulke activiteiten als tijdverknoeien te zien."

Behalve dat het kinderen dik maakt, wat is er nog meer mis met weinig buitenspelen?
"Concentratieproblemen en vatbaarder zijn voor ziekten kunnen er het gevolg van zijn. Onderzoek laat zien dat natuurbeleving de druk van het dagelijks leven wegneemt die anders tot depressiviteit kan leiden. En een natuurprogramma voor probleemjongeren toont een duidelijke therapeutische waarde. Een kamer met uitzicht op een natuurlijke omgeving blijkt bij kinderen al te helpen tegen stress."

Wat is er mis met speelplaatsen?
"Ze worden ontworpen om alle gevaar te ontlopen; ze zijn meestal saai voor kinderen. Kinderen trekken liever naar rommelige hoekjes van een park waar ze met water en zand kunnen spelen, in bomen kunnen klimmen of zich verstoppen."